مقایسه دو مقیاس گلاسکو و four در پیش بینی پیامدهای نورولوژیکی بیماران دچار اختلال سطح هوشیاری

مقدمه: یکی از مسائل چالش برانگیز در بیماران با اختلال سطح هوشیاری در بخش های ویژه، تعیین پیامدهای آنان است.gcs یکی از بهترین و شناخته شده‎ترین مقیاس ها در ارزیابی و پیش بینی پیامد این بیماران است، بنابراین این مطالعه با هدف مقایسه دو مقیاس gcs و four score در تعیین پیامدهای نورولوژیکی بیماران دچار اختلال سطح هوشیاری انجام شده است مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه توصیفی آینده نگر بوده که 65 بیمار با اختلال سطح هوشیاری بستری در بخش های ویژه دو بیمارستان از اول تیر 1392 به مدت یک سال را در طی سه دوره (هفته اول، هفته دوم، ماه اول) را با دو مقیاس four و gcs مورد بررسی قرار داده و نتایج آن را با پیامدهای نورولوژیکی (بهبودی، مرگ، نقایص نورولوژیکی) و apache4 (acute physiology and chronic health evaluation) به دست آمده در 24 ساعت اولیه مقایسه شد. یافته ها: از 65 بیمار موردمطالعه 47/7 درصد مرد و 52/3 درصد آن ها زن می باشند که محدوده سنی آن ها 20±64 است. 18/5 درصد آن ها بهبودی کامل داشتند 40 درصد آن ها دچار نقایص نورولوژیکی، 41/5 درصد آن ها فوت کردند. نتایج آزمون های آماری نشان داد که هر دو مقیاس در پیش بینی موارد مرگ و یا نقایص نورولوژیکی مؤثر بوده است، هرچند که four مرگ ومیر را بهتر از gcs ارزیابی می کرد. اما نتایج حاصل از اولین ارزیابی، معیار پاسخ حرکتی مرتبط با gcs و رفلکس ساقه مغزی در four بهتر از سایر اجزا پیامدهای نورولوژیکی را پیش بینی می کرد. نتیجه گیری: یافته ها نشان داد که این دو مقیاس پیامدهای نورولوژیکی را تقریباً به طور یکسان پیش بینی می کند، اما four در تعیین مرگ ومیر و نقایص نورولوژیکی ارزش پیش بینی کننده بیشتری داشت. پیشنهاد می گردد که تحقیقات بیشتری در این زمینه در بیماران مختلف انجام شود.